Wyszukiwanie
Technika
Przedmiotowy system oceniania z techniki
Ocenę celującą otrzymuje uczeń który:
- posiada wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania
- potrafi stosować wiadomości w sytuacjach nietypowych (problemowych)
- umie formułować problemy i dokonywać analizy i właściwej syntezy
- proponuje rozwiązania nietypowe
- osiągają sukcesy w konkursach pozaszkolnych
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń który:
- opanował w pełnym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem nauczania
- potrafi stosować zdobytą wiedzę i umiejętności do rozwiązywania problemów i zadań w nowych sytuacjach
- potrafi samodzielnie korzystać z różnych źródeł wiedzy
- samodzielnie rozwiązuje zadania problemowe i konstrukcyjne
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń który:
- opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem
- poprawnie stosuje wiadomości do rozwiązywania zadań i problemów typowych
- potrafi korzystać z czasopism technicznych, słownika
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń który:
- opanował w podstawowym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem potrzebne do dalszego kształcenia
- poprawnie stosuje zdobyte wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań lub problemów z pomocą nauczyciela
- zna podstawowe pojęcia , techniczne
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń który:
- ma braki w wiadomościach i umiejętnościach określonych programem nauczania ale braki te nie przekraczają możliwości dalszego kształcenia
- potrafi z pomocą nauczyciela rozwiązać problemy techniczne o niewielkim stopniu trudności
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń który:
- nie posiada wiadomości i umiejętności określonych programem nauczania
- nie zdał egzaminu na kartę rowerową
- mimo pomocy nauczyciela nie potrafi-nie chce rozwiązywać problemów technicznych o podstawowym stopniu trudności
Wystawiana ocena nie jest średnią ocen cząstkowych. Oceny te pomagają nauczycielowi w ustaleniu oceny końcoworocznej(semestralnej). Podstawa prawna: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych
1. Ocenianie na zajęciach wychowania komunikacyjnego
Ocenianie wiadomości, umiejętności, a także prezentowanych postaw na zajęciach
wychowania komunikacyjnego jest niezmiernie trudne. Powinno przebiegać dwustopniowo.
1. Ocena znajomości przepisów ruchu drogowego i umiejętności bezpiecznego
wykonywania manewrów.
2. Ocena umiejętności myślenia przyczynowo-skutkowego, wyciągania prawidłowych
wniosków i postępowanie w ruchu drogowym zgodnego z wymogami bezpieczeństwa i
kultury.
ad 1. Ocena znajomości przepisów ruchu drogowego (w zakresie niezbędnym dla rowerzysty
) i umiejętności bezpiecznego wykonywania manewrów:
a) ocena umiejętności dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych między
niewłaściwym zachowaniem w ruchu drogowym a przyczynami powstawania
niebezpiecznych sytuacji, kolizji i wypadków drogowych;
b) ocena prezentowanych postaw odnośnie uczestnictwa w ruchu drogowym.
Bardzo często nauczyciele ograniczają się do oceny znajomości przepisów ruchu
drogowego i umiejętności bezpiecznego wykonywania manewrów. Jest to łatwiejsze, bardziej
wymierne. Wiadomości możemy sprawdzić odpytując ucznia lub stosując różnego rodzaju
testy.
Trudniej jest sprawdzić umiejętności ucznia w zakresie bezpiecznego korzystania z dróg.
Organizowanie sprawdzianu umiejętności w rzeczywistym ruchu drogowym jest niezwykle
ryzykowne i wymaga dużego wysiłku organizacyjnego ze strony nauczyciela. Nie zawsze
inicjatywa nauczyciela spotyka się ze zrozumieniem ze strony policji i rodziców – osób, które
w takim przedsięwzięciu powinny nauczycielowi pomóc. Pozostaje zatem organizowanie
sztucznych sytuacji i obserwacja zachowania naszych wychowanków.
Nie każdy uczeń musi jednak ubiegać się o kartę rowerową , a zatem
nie każdy musi znać przepisy dotyczące rowerzysty . Nie każdy musi umieć
jeździć na rowerze ; ten element wiedzy i umiejętności, nie powinien zatem
decydować o pozytywnej ocenie z wychowania komunikacyjnego.
Pozytywną oceną znajomości przepisów ruchu drogowego i umiejętności
prawidłowego, bezpiecznego wykonywania manewrów jest wydanie karty rowerowej lub
motorowerowej. Negatywną oceną jest odmówienie wydania wspomnianej karty.
ad. 2. O ocenie z zajęć wychowania komunikacyjnego w decydującej mierze powinien
decydować drugi punkt. Każdy bowiem jest uczestnikiem ruchu drogowego jako pieszy i jako
pasażer.
Od tego, jak nauczyciel będzie w stanie wpłynąć (poprzez dostarczanie odpowiedniego
materiału do dyskusji i własnych przemyśleń) na prezentowane przez uczniów postawy,
zależy bezpieczeństwo nas wszystkich teraz i w przyszłości.
Wiedzę uczniów w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego można sprawdzić stosując
dostępne nam narzędzia. Nie zawsze jednak idzie ona w parze z rzeczywistymi poglądami.
Ocena poglądów i rzeczywistych, a nie prezentowanych, postaw drugiego człowieka jest
bardzo trudna – a one przecież powinny być podstawą oceny ucznia.
Obserwację zachowań uczniów w ruchu drogowym umożliwiają wszelkiego rodzaju
Wycieczki . Kiedy uczeń sam decyduje, jak powinien postąpić, co powiedzieć, niewiele
odbiega to od normalnych jego reakcji.
Niepożądanych, nagannych zachowań nie wolno nauczycielowi pozostawić bez
komentarza, ale nie możemy też moralizować ani krytykować. Należy wskazywać na
nieprawidłowości i uzasadniać swoje zdanie.
2. Tematy zajęć wychowania komunikacyjnego i wymagania wobec
uczniów na poszczególne oceny
Przedstawione wymagania odnoszą się do wszystkich uczniów. Ponieważ wychowanie komunikacyjne realizowane jest w ramach techniki – stąd wymagania dotyczące obsługi i konserwacji jednośladów. Uczniowie ubiegający się o kartę rowerową powinni dodatkowo wykazać się znajomością przepisów ruchu drogowego i umiejętnością bezpiecznego wykonywania manewrów.
Repetytorium z przepisów
(rady dla początkującego rowerzysty, postępowanie wobec pieszych, co wiesz o
manewrach, o znakach i sygnałach drogowych, rozstrzyganie pierwszeństwa przejazdu).
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
– uczeń powinien znać przepisy dotyczące ruchu pieszych i stosować je w praktyce.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
– uczeń powinien znać przepisy dotyczące ruchu pieszych, stosować je w praktyce i umieć
wyjaśnić potrzebę ich przestrzegania.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
– uczeń powinien znać przepisy dotyczące ruchu pieszych, stosować je w praktyce, umieć
wyjaśnić potrzebę przestrzegania ich i prawidłowo reagować na łamanie przepisów przez
młodszych kolegów.
Drogi
(jak powstawały, rodzaje dróg, rodzaje nawierzchni).
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien wiedzieć, na których drogach zabroniony jest ruch pieszych i umieć
wyjaśnić dlaczego.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien wiedzieć, na których drogach zabroniony jest ruch pieszych i umieć
uzasadnić potrzebę wprowadzania takich ograniczeń. Ponadto musi wiedzieć jaki wpływ
na drogę hamowania pojazdu ma rodzaj nawierzchni jezdni.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien wiedzieć, na których drogach zabroniony jest ruch pieszych i umieć
uzasadnić potrzebę wprowadzania takich ograniczeń. Ponadto musi umieć wyjaśnić, jaki
wpływ na drogę hamowania pojazdu ma rodzaj nawierzchni jezdni oraz określić cechy
dobrej i złej nawierzchni jezdni.
Powstawanie wypadków drogowych
(działanie środków uzależniających, wpływ alkoholu na sprawność człowieka, choroby a
zdolność kierowania pojazdem, wpływ stanu zdrowia na bezpieczeństwo ruchu drogowego,
niepełnosprawni, dzieci w ruchu drogowym)
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien umieć wyjaśnić, w jaki sposób organizm człowieka reaguje na alkohol
jaki wpływ ma to na bezpieczeństwo ruchu drogowego.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien umieć wyjaśnić, w jakim stopniu cechy psychofizyczne człowieka mają
wpływ na jego zachowanie w ruchu drogowym i jakie czynniki wpływają na stężenie
alkoholu we krwi. Powinien umieć wyciągać odpowiednie wnioski z analizy wypadków
drogowych. Dawać dobry przykład młodszym kolegom.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien dodatkowo rozumieć potrzeby i problemy różnych grup ludzi
niepełnosprawnych, związane z ruchem drogowym. Umieć wyjaśnić związki
przyczynowo-skutkowe między wpływem środków masowego przekazu a kształtowaniem
odpowiednich postaw. Umieć zaplanować działania mające na celu uczenie młodszych
dzieci właściwego zachowania w ruchu drogowym.
Rower
(układ hamulcowy , instalacja elektryczna, układ napędowy i jezdny,
obsługa techniczna roweru)
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien wiedzieć, jakie jest obowiązkowe wyposażenie jednośladów, umieć
wyjaśnić jego znaczenie dla bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć wyjaśnić, jaki wpływ mają poszczególne układy
pojazdu na bezpieczeństwo ruchu drogowego, w tym na drogę hamowania pojazdu.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć wyjaśnić, jaki wpływ na poziom degradacji środowiska
naturalnego ma wadliwe działanie poszczególnych układów pojazdu, potrafić
przeprowadzić obsługę i konserwację jednośladu zgodnie z zaleceniami zawartymi w
instrukcji obsługi (w ramach techniki).
Komunikacja a ekologia
(wpływ hałasu na zdrowie, spaliny a środowisko, urządzenia redukujące niekorzystny wpływ
motoryzacji na środowisko)
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien wiedzieć, jaki wpływ na stan zdrowia ma hałas i zanieczyszczenie
powietrza spalinami.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć scharakteryzować korzyści i zagrożenia, jakie niesie ze
sobą rozwój motoryzacji.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć zaproponować i przeprowadzić kampanię propagującą,
wśród uczestników ruchu drogowego, działania proekologiczne.
Bezpieczeństwo
(mierniki radarowe jako środek prewencji na drogach, widoczność, czynniki mające wpływ
na bezpieczeństwo na drogach, hełm ochronny)
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien umieć wyjaśnić, w jaki sposób kolor ubrania wpływa na bezpieczeństwo
uczestników ruchu drogowego i w jakich warunkach dzieci zobowiązane są do noszenia
elementów odblaskowych.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien umieć dodatkowo wyjaśnić, dlaczego dzieci do 15. roku życia
zobowiązane są nosić elementy odblaskowe, jak należy umieścić bagaż w pojeździe, aby
nie stwarzał zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego; do kogo odnosi się powiedzenie
„bądź widoczny na drodze”.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć zaproponować i przeprowadzić kampanię propagującą,
wśród uczestników ruchu drogowego, potrzebę noszenia na drodze kolorowego stroju,
elementów odblaskowych, odpowiednich ochraniaczy itp.
Postępowanie na miejscu wypadku
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien umieć prawidłowo wezwać pomoc, przestrzegać zasady nie przeszkadzania
osobom udzielającym pomocy.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć zabezpieczyć miejsce wypadku,
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć ocenić stan poszkodowanych.
Elementy pomocy przedmedycznej
Aby uzyskać ocenę dopuszczającą – dostateczną (wymagania podstawowe)
− uczeń powinien rozumieć potrzebę udzielania pomocy przedlekarskiej i potrzebę
nawiązania kontaktu z osobami poszkodowanymi; powinien umieć ułożyć
poszkodowanego w pozycji bocznej.
Aby uzyskać ocenę dobrą (wymagania rozszerzające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć wyjaśnić, jak zatamować krwotok z kończyn dolnych i
górnych w sposób bezpieczny dla poszkodowanego i ratującego.
Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą (wymagania dopełniające)
− uczeń powinien dodatkowo umieć wyjaśnić, jak przeprowadzić sztuczne oddychanie w
sposób bezpieczny dla poszkodowanego i ratującego.